Lectio Divina to droga modlitwy indywidualnej, ktorej schemat
składa się z pięciu następujących po sobie etapów, bez których "lectio
divina" nie mogłaby zaistnieć:
Lectio + Meditatio + Contemplatio + Oratio + Actio
Polega ono na wielokrotnym przeczytaniu wybranego
wcześniej fragmentu tekstu biblijnego. Można czytać na głos lub w skupieniu. Zadaniem tego etapu jest odpowiedź na
pytanie: Co mówi ten tekst? Czytamy z uwagą, probujemy wyobrazić sobie tę sytuację, zrozumieć kontekst
historyczny i kulturowy. Dobrze jest móc zaznaczać w tekście to, co dla nas
jest szczególnie ważne, czujemy, ze jakoś dotyka
naszego życia.
2. Meditatio (rozważanie)
- To szukanie odpowiedzi: Co mówi ten tekst do mnie? Wracamy do słów, które wcześniej zaznaczyliśmy, zapamiętaliśmy. Zauważamy, ze oprócz kontekstu historycznego Słowo Boże zawiera przekaz, ktory jest skierowany do mnie – jest słowem bliskim mojemu życiu. Ta częsc modlitwy angażuje nie tylko mysl, ale emocje, wyobraźnię, pamięć. Bóg dotyka naszego wnętrza – rodzi sie kolejny etap modlitwy:
- To szukanie odpowiedzi: Co mówi ten tekst do mnie? Wracamy do słów, które wcześniej zaznaczyliśmy, zapamiętaliśmy. Zauważamy, ze oprócz kontekstu historycznego Słowo Boże zawiera przekaz, ktory jest skierowany do mnie – jest słowem bliskim mojemu życiu. Ta częsc modlitwy angażuje nie tylko mysl, ale emocje, wyobraźnię, pamięć. Bóg dotyka naszego wnętrza – rodzi sie kolejny etap modlitwy:
3. Contemplatio (trwanie w obecności)
„Jest to subtelne i głębokie zanurzenie w Bogu, moment, w którym znajdujemy się naprzeciw Tajemnicy. Tu często słowa milkną, a w sercu pojawia się głęboki pokój i doświadczenie Bożej obecności. To czas szczególnego działania Boga w moim sercu. [...] Zaczynam szerzej otwierać serce na Boga i Jego działanie. To czas leczenia i uzdrawiania mojego serca, czas głębokiej radości i odpocznienia.” (1)
„Jest to subtelne i głębokie zanurzenie w Bogu, moment, w którym znajdujemy się naprzeciw Tajemnicy. Tu często słowa milkną, a w sercu pojawia się głęboki pokój i doświadczenie Bożej obecności. To czas szczególnego działania Boga w moim sercu. [...] Zaczynam szerzej otwierać serce na Boga i Jego działanie. To czas leczenia i uzdrawiania mojego serca, czas głębokiej radości i odpocznienia.” (1)
4. Oratio (modlitwa)
„Jeśli słowo Boże zostało przez nas przyjęte, to ono samo wzbudzi w nas modlitwę. Przyszło do nas, a teraz wraca do Boga w formie modlitwy [...]. Zaleca się, aby w czasie oratio zstąpić do własnego serca, wsłuchać się w jego poruszenia i wyrażać je szczerze przed Bogiem, mówiąc Mu o przeżyciach, które zrodziło w nas słowo Boże. [...] Można w tym czasie korzystać z tekstów modlitw liturgicznych lub innych.” (2)
„Jeśli słowo Boże zostało przez nas przyjęte, to ono samo wzbudzi w nas modlitwę. Przyszło do nas, a teraz wraca do Boga w formie modlitwy [...]. Zaleca się, aby w czasie oratio zstąpić do własnego serca, wsłuchać się w jego poruszenia i wyrażać je szczerze przed Bogiem, mówiąc Mu o przeżyciach, które zrodziło w nas słowo Boże. [...] Można w tym czasie korzystać z tekstów modlitw liturgicznych lub innych.” (2)
5. Actio (działanie)
„Czytanie Biblii nie kończy się na modlitwie myślnej, czy wypowiadanej przez usta. Potrzeba jeszcze akcji, konkretnego działania, oto Słowa Pana: „Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie! wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7, 21). Wprowadź Słowo w czyn i Nim żyj…” (3)
„Czytanie Biblii nie kończy się na modlitwie myślnej, czy wypowiadanej przez usta. Potrzeba jeszcze akcji, konkretnego działania, oto Słowa Pana: „Nie każdy, który Mi mówi: Panie, Panie! wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7, 21). Wprowadź Słowo w czyn i Nim żyj…” (3)
Owoce modlitwy
„Ze spotkania z objawiającym się Bogiem w Biblii nikt nie wychodzi nieobdarowany. [...] Czasem po takiej lekturze Pisma Świętego rodzi się okrzyk radości, podobnie jak w sercach uczniów idących do Emaus: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał? (Łk 24, 32). Bywa i tak, jak z Mojżeszem, który zstępował z góry Synaj, nie wiedząc, że skóra na jego twarzy jaśniała na skutek rozmowy z Bogiem (Wj 34, 29). Tak dzieje się również z sercem każdego wierzącego. Lectio divina jako jedna z najstarszych metod czytania Pisma Świętego niech zatem pomaga nam w głębszym zaprzyjaźnieniu się z tą Świętą Księgą.” (4)
„Ze spotkania z objawiającym się Bogiem w Biblii nikt nie wychodzi nieobdarowany. [...] Czasem po takiej lekturze Pisma Świętego rodzi się okrzyk radości, podobnie jak w sercach uczniów idących do Emaus: Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał? (Łk 24, 32). Bywa i tak, jak z Mojżeszem, który zstępował z góry Synaj, nie wiedząc, że skóra na jego twarzy jaśniała na skutek rozmowy z Bogiem (Wj 34, 29). Tak dzieje się również z sercem każdego wierzącego. Lectio divina jako jedna z najstarszych metod czytania Pisma Świętego niech zatem pomaga nam w głębszym zaprzyjaźnieniu się z tą Świętą Księgą.” (4)
___________________________________
(1) ks.
dr Jan Jędraszek SAC, Lectio Divina, całość
artykulu tutaj
(2) Ks. Tomasz Trzaskawka, Wprowadzenie w praktykę lectio divina, całość tutaj
(3) Jarek – oblat tyniecki, Lectio Divina – Boże czytanie Pisma świętego, całość tutaj
(4) Ks. Marcin Gałka SJ, Lectio divina, czyli spotkanie ze Słowem, całość tutaj
(2) Ks. Tomasz Trzaskawka, Wprowadzenie w praktykę lectio divina, całość tutaj
(3) Jarek – oblat tyniecki, Lectio Divina – Boże czytanie Pisma świętego, całość tutaj
(4) Ks. Marcin Gałka SJ, Lectio divina, czyli spotkanie ze Słowem, całość tutaj
